სტრასბურგის სასამართლომ 2012 წლამდე მომხდარი ფაქტების გამო მომჩივნების არაადამიანური მოპყრობის აკრძალვისა და საქმის სამართლიანი განხილვის უფლების დარღვევა დაადგინა
თარიღი: 21 იანვარი 2019
2019 წლის 17 იანვარს სტრასბურგის სასამართლომ ორი ახალი გადაწყვეტილება გამოაქვეყნა. ევროსასამართლომ საქმეზე − „კეკელიძე საქართველოს წინააღმდეგ“ − წამების აკრძალვის, ხოლო საქმეზე − „ბრეგვაძე საქართველოს წინააღმდეგ“ − საქმის სამართლიანი განხილვის უფლების დარღვევა დაადგინა.
საქმე „კეკელიძე საქართველოს წინააღმდეგ“ ეხებოდა 2008 წლის 2 სექტემბერს მომჩივნის დაკავებისას პოლიციელთა მხრიდან არასათანადო მოპყრობასა და შემდგომში ამ ფაქტზე ეფექტიანი გამოძიების ჩაუტარებლობას.
ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილების თანახმად, პოლიციელების მიერ ძალის გამოყენების გადამეტების შედეგად მომჩივანმა მიიღო დაზიანებები, რაც უტოლდებოდა არაადამიანურ მოპყრობას. ფაქტზე არ ჩატარებულა სრულყოფილი, ადეკვატური და ეფექტიანი გამოძიება.
ზემოაღნიშნული მიზეზების გამო, სტრასბურგის სასამართლომ წამების აკრძალვის (მე-3 მუხლი) არსებითი და პროცედურული ნაწილების დარღვევა დაადგინა.
რაც შეეხება საქმეს − „ბრეგვაძე საქართველოს წინააღმდეგ“, მომჩივანი აცხადებდა, რომ 2007-2009 წლებში საგამოძიებო და სასამართლო ორგანოებმა უარი განაცხადეს დაცვის მხარის მოწმეების დაკითხვაზე, რომლებსაც შეეძლოთ მისი უდანაშაულობის დადასტურება.
საქმეზე ევროპულმა სასამართლომ საქმის სამართლიანი განხილვის უფლების (კონვენციის მე-6 მუხლის პირველი პუნქტისა და მე-3 პუნქტის „d“ ქვეპუნქტი) დარღვევა დაადგინა. სასამართლომ აღნიშნა, რომ მხარეთა თანასწორობის პრინციპის შესაბამისად, მომჩივანს უნდა ჰქონოდა შესაძლებლობა, შიდა სასამართლოების წინაშე წარედგინა მტკიცებულება (მოწმეთა დაკითხვის სახით), რასაც მისი უდანაშაულობის დამტკიცება შეეძლო.
საქმე „კეკელიძე საქართველოს წინააღმდეგ“ ეხებოდა 2008 წლის 2 სექტემბერს მომჩივნის დაკავებისას პოლიციელთა მხრიდან არასათანადო მოპყრობასა და შემდგომში ამ ფაქტზე ეფექტიანი გამოძიების ჩაუტარებლობას.
ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილების თანახმად, პოლიციელების მიერ ძალის გამოყენების გადამეტების შედეგად მომჩივანმა მიიღო დაზიანებები, რაც უტოლდებოდა არაადამიანურ მოპყრობას. ფაქტზე არ ჩატარებულა სრულყოფილი, ადეკვატური და ეფექტიანი გამოძიება.
ზემოაღნიშნული მიზეზების გამო, სტრასბურგის სასამართლომ წამების აკრძალვის (მე-3 მუხლი) არსებითი და პროცედურული ნაწილების დარღვევა დაადგინა.
რაც შეეხება საქმეს − „ბრეგვაძე საქართველოს წინააღმდეგ“, მომჩივანი აცხადებდა, რომ 2007-2009 წლებში საგამოძიებო და სასამართლო ორგანოებმა უარი განაცხადეს დაცვის მხარის მოწმეების დაკითხვაზე, რომლებსაც შეეძლოთ მისი უდანაშაულობის დადასტურება.
საქმეზე ევროპულმა სასამართლომ საქმის სამართლიანი განხილვის უფლების (კონვენციის მე-6 მუხლის პირველი პუნქტისა და მე-3 პუნქტის „d“ ქვეპუნქტი) დარღვევა დაადგინა. სასამართლომ აღნიშნა, რომ მხარეთა თანასწორობის პრინციპის შესაბამისად, მომჩივანს უნდა ჰქონოდა შესაძლებლობა, შიდა სასამართლოების წინაშე წარედგინა მტკიცებულება (მოწმეთა დაკითხვის სახით), რასაც მისი უდანაშაულობის დამტკიცება შეეძლო.